เมื่อมั่งคั่งอย่าวางท่า จนกระทั่งไม่เอาพี่เอาน้อง ประเดี๋ยวจะเป็นคนรวยต กอั บเหมือนชายคนนี้..

[dsmol19]

นานมาแล้วผมมีที่ดินอยู่ใน เกือบทุกเข ตของ ก รุ งเท พ รวมทั้งหั วเมืองใหญ่ๆรวมแล้วหลังจากนั้นก็ประมาณ 500 ไร่

และก็เมื่อ 30 ปีกลายนั้น ผมพกเงินในกระเป๋าไว้ท่องเที่ยวทีละเป็นแสนๆทำมาค้ าข ายได้เงิน


มามาก ก็ส่งลูกเรียนประเทศนอกหมด ไม่ต้องดำเนินงานให้เรียนอ ย่ า งเดียวเมี ย ผมชอบ


เ ล่ นหุ้ น ราค าหุ้ นก็ขึ้นเอาๆก็ได้ผลกำไรมามากอยู่เช่นเดียวกัน เราก็มีเงินสดหลายร้อยล้ าน

รวมทั้งจู่ๆเพียงพออยู่มาวันนึงนั้น ก็มีพี่น้องผมคนหนึ่งเดื อ ดร้อนมายืมเงิน วันนั้นผมก็เลยด่ าเขาซะแร ง

แบบที่ว่าเสียๆหายๆเนื่องจากคิดว่าตนเองมีเงินมากมายจะพูดอะไรกับผู้ใดกันแน่อย่างไรก็ได้

แม้กระนั้นก็ให้เงินเขาไปอยู่นะ แสนนึง บอกเขาว่าไม่ต้องมาให้เห็นหน้าอีกนะ

เพราะเหตุว่าเงินที่ให้ มีความรู้สึกว่าให้ทาน ต่อจากนั้นเขารับเงินพร้อมน้ำตา ในช่วงเวลานั้นผมไม่เคยรู้เลยว่า

เขาจะรู้สึกแบบไหนเมื่อผมคิดการใหญ่ ตั้งโรงงานอะไหล่ที่อยุธย าแล้วในปีนั้นกำเนิดวิ ก ฤ ต


อุทกภัย พัดพาทุกอ ย่ า งไปจากชีวิตผม รถยนต์ผม 19 คันบ้านอีก 5 ข้างหลัง ที่ดินมากไม่น้อยเลยทีเดียว เงินสดที่เคยมี


แฟนผมเล่นหุ้ นเจ๊ งไปสี่ร้อยกว่าล้ านลูกก็ทำธุรกิจกระทั่งหมดเนื้อหมดตัวข าดทุนภายใน 2 ปี

คือสิ่งที่มีมันหายไปในพริบตา เหลือไว้เพียงหนี้ 200 กว่าล้าน ปัจจุบันนี้ผมเป็นบุคคล ล้ ม ละ ล า ย

เช่าห้องพออยู่ได้ ข ายก๋วยเตี๋ยวไปวันๆป ร ะ ทั ง ชี วิ ต รวมทั้งเมียผมก็ไม่มีกระจิตกระดวงใจ

ทำอะไร ทั้งยังลูกผมก็ต่างแยกย้ า ยกันไปเอาตั ว ร อ ดต่างคนต่างไป ไปตามเส้นทางชีวิตตนเอง

ผมไม่เคยได้เห็นหน้าลูกเลย มาบัดนี้ผมอายุ 76 ปีแล้วผมจำเป็นต้องชูหม้อ ก๋วยเตี๋ยว

ล้างถ้วยชาม แต่ว่าพอเพียงมันอยู่นานวันเข้าทุกๆวันนี้ ผมปลงได้เอง ผมมาตรากตรำตอนแก่แต่

ก็พอเข้าใจชีวิตมากขึ้นเรื่อยๆ เงินค่าเช่ าห้องนี้ ผมไปยืมกับผู้ที่ผมเคยด่ าเขา

ให้เขาไปแสนนึง แต่ว่าลูกเขายื่นเงินให้ผมแสนห้า บอกผมว่าพ่อผมบ ากหน้าไปยืมเงินคุณลุง

เนื่องจากตอนนั้น ผมเข้าโรงพ ย า บ า ลผ่ า ตัด คุณลุงด่ าแล้วโยนเงินให้ราวกับบิดาผมเป็นหม า

บิดาผมยอมหมดเนื่องจากชีวิตลูก มีค่ามากกว่าอะไรทั้งหมด แม้กระทั่งทำ อ ย่ า ง ไรพ่อก็ยอม

ถ้าเกิดมีเงินจะให้หามาคืนคุณลุงให้ได้ และแสนนี้ผมคืน ส่วนห้าหมื่นเป็นด อ กละกัน

ไม่มีหนี้บุญคุณต่อไปแล้ว แต่ว่าถ้าคุณลุงทุกข์ยากลำบาก คุณลุงมายืมกับผมได้นะ ผมจะให้ก ู้


ผมจะไม่ด่ าเหมือนที่คุณลุงด่ าพ่อผมหรอกนะ เนื่องจากถ้าเกิดขาดเงินคุณลุง ผมอาจจะไม่ร อดในวันนั้น

เพราะว่าเงินแสนที่คุณลุงโยนให้ มันต่อ ชีวิตให้ผมได้ ผมเอาอย่างที่พ่อบอกแล้วให้ทดแทนหนี้

ก้อนนี้ให้คุณลุง และส่วนลูกคุณลุง ผมไม่รู้จักก ร ร มของคนใดกันแน่ของมันนะ

เมื่อได้ยินด้วยเหตุผลดังกล่าว ผมเดินร้องไห้ มาถึงบ้านเอาเงินมาจ่ายค่าห้อง รวมทั้งลงทุ นร้านก๋วยเตี๋ยวเล็กๆ

มีเงินเก็บไว้ 30,000 บาท จากวันนี้ผมรู้เรื่องความรู้สึกของคำว่า ก ร ร มตามสนอ ง

หลานเขามิได้ด่ าผมแม้กระนั้นหลานพูดเรื่องจริงให้ฟัง เพียงแค่ผมรับความจริงไม่ได้เท่านั้น

แต่เดี๋ยวนี้ผมสุขสบายดี พระ แม่ชี ขอท าน มากินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านผม ผมไม่คิดเงิน

ตอนผมมีไม่น้อยเลยทีเดียวผมรังเกียจคนบอกบุ ญผม ไม่เคยทำบุ ญเลย ผมรับประทานผมเที่ยว

แต่ว่าเดี๋ยวนี้ผมหมดตัว มีหนี้ ไม่มีสหาย ไ ร้ ลูกผมถึงได้ฟังธรรมะ

เข้าวัดเป็น ขณะนี้ผมห่วงแค่ภรรยาผมผมภาวนาให้เมี ยไปก่อนผม เพราะเหตุว่าไม่อย าก

มองเห็นเมียลำบ าก ไม่ต้องถามว่าผมเป็นคนไหน ร้านค้าอยู่ที่ไหน

แค่จะเก็บเรื่องราวมาให้อ่ าน ให้เป็นข้อคิดเตือนใจ อาจจะไม่มีคำว่า ย า กจนถึงสำหรับคนขยัน

ไม่มีการปลงตก ถ้าหากไม่เคยสูงสุด แล้วมาต่ำสุด และเรื่องนี้สอนใจได้ดิบได้ดีจริงๆ

มันถือเป็นการสอนใจ สำหรับคนอีกหลายๆคนเลยที่ทะนงตน ลืมตัว มีความคิดว่าตนเองเหนือคนไหนกัน

"มองดูให้สูงเหมือนฟ้า
แต่อย่าลืมว่าที่ที่ยืน
...คือพื้นดิน..."
ถือตัว
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/12927/