​​​​​​​เรื่องเล่าผี!!

[Tawanida]

เล่าเรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังนี้ เป็นเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในช่วงวัยมัธยม ที่ด้วยความดื้อ รวมทั้งค่อนข้างแก่นแก้ว กระทั่งทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่อาจ..ลืมเลยทีเดียว 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในตอนมัธยมอยู่เลย ซึ่งสถานที่เรียนที่ผมเรียนนั้นออกจะที่จะเก่า รวมทั้งมีอายุไม่ต่ำยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งนับว่าเป็นอีกหนึ่งโรงเรียน ที่มีประวัติศาสตร์ที่มาที่ไปอย่างยาวนาน จึงไม่แปลกใจที่จะมีเรื่องร้อนๆอย่างงี้ เกิดขึ้นแต่ไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยทั้งผองของสถานศึกษา ถูกเก็บเอาไว้ภายในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในหอประชุม โดยในห้องนอกจากเครื่องดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรอาจารย์ ตกแต่งอยู่ ที่ฝาผนังคงจะเกือบจะๆ10 เศียรอย่างยิ่งจริงๆ ซึ่งใครกันแน่ที่เป็นครูสายการเล่าเรียน หรือเปล่าใช่การละครบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากยุคใกล้ๆเครื่องดนตรีอยู่ ซึ่งคนใดกันแน่ที่มีเซ้นส์ก็จะทราบได้โดยทันทีว่า ห้องกลุ่มนี้มีพลังงาน บางอย่างอยู่แน่นอน


ซึ่งทุกคนในสถานศึกษาต่างเข้าใจกันดี ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ออกจะน่ากลัว เป็นอันมาก แม้กระนั้นดูเหมือนกับว่าด้วยความซุกซน ในวัยเด็ก ซึ่งในช่วงนั้นก็กล่าวได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบสาว ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวเหล่านี้ แปลงเป็นเรื่องขำขันที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนพ้องหรือมาบอกเล่าเกินจริง จนถึงมิได้คิดอะไรมากมายนักนั่นเอง


แม้กระนั้นแล้วเย็นวันหนึ่ง ในตอนใกล้สอบสถานที่เรียนได้จัดแจง ปิดโรงเรียนไว จึงทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังหอประชุมกับเพื่อนพ้องๆเพื่อรอคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ ข้างหลังเลิกเรียน พวกเราได้กระทำไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้จำเป็นที่จะต้องนั่งรออาจารย์ที่บันไดข้างเวทีแม้กระนั้นอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเสียงดนตรีไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เรื่องผี

พวกเราทั้ง ห้องต่างมองหน้ากัน รวมทั้งความข้องใจก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้พูดว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ ครู อยู่ในห้องกันแน่ จึงทำให้หัวหน้าห้องของพวกเรา ได้เดินเข้าไปมองที่ห้องกับแปลงเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมก็เลยได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ประตูเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีใครอยู่เลยแม้กระนั้นเพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่ไม่ได้ถูกอัดเทปเอาไว้ แล้วก็เป็นเพลงที่สัมผัสได้ในทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีวงมโหรีอีกทั้งชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในตอนช่วงเย็นที่เงียบสงัดของสถานศึกษา โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่คนที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงรวมทั้งเริ่มน่าสะพรึงกลัวขึ้น ก็เลยทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆและก็สร้างอารมณ์มาระอุ ให้กับเพื่อนฝูงๆต่างทุกคนเงียบกันหมด แล้วก็ต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนพ้องเพศหญิง ในห้องเริ่มมีอาการสั่นกลัว และร้องไห้ในทันทีทันใด รวมทั้งผมมั่นอกมั่นใจได้เลยว่ามันควรจะมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างแน่แท้ แล้วก็รู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม และได้ยินมันไม่ธรรมดาอย่างยิ่งจริงๆซึ่งผมกล้ารับรองเลยว่า เพลงที่เราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกร้องเพลงขึ้น และก็รู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่พวกเราไม่อาจจะอธิบายได้ เรื่องเล่าผี

แม้กระนั้นด้วยความไวคึกคะนองของผม ที่ดูท่ายังคงขำ กับเพื่อนฝูงเพศหญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรมากไม่น้อยเลยทีเดียวนัก และไม่ใช่คนที่กลัวเรื่องอะไรแบบงี้ หรือ โลกสวยเยอะมาก นักผมเลยบอกเพื่อนไปว่าช่างเถิดหรอกพวกครู ในเครื่องดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนพวกเรา เนื่องจากห้องประชุมนั้น ค่อนข้างจะที่จะเงียบแล้วก็เปลี่ยวมากมายนั่นเอง เรื่องผี

แม้กระนั้นดูเหมือนว่าบรรยากาศจะไม่ได้ดียิ่งขึ้นเลย เพื่อนๆสาวๆต่างพากันร้องไห้รวมทั้งสั่นกลัว และก็ผมก็นึกในใจว่า เพราะอะไรพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแต่ด้วยบรรยากาศ ก็อาจจะรู้เรื่องได้ว่าแขนขาสั่นอาจไม่สามารถกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกไม่ถูกด้วยสิ่งเดียวกัน 

แต่ว่าหลังจากนั้น ราวๆ 10 กว่านาคราวหน้าจากที่เราได้ยินเสียงดนตรีอยู่ๆกลอนประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา ในทันที ทุกคน ต่างกรีดร้องรวมทั้งด้วยความตกใจ และประตูห้องเปิดออกมาแม้ว่าไร้คนอยู่ภายในห้อง ซึ่งผมหันไปดูก็ไม่เห็นผู้ใดอยู่ด้วย สิ่งเดียวกัน ภายหลังที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่มิได้นัดหมายต่างโหวกเหวกโวยวาย และกรีดร้องกันด้วยความหวาดกลัว

เนื่องจากว่าเป็นวัยแก่นแก้ว รวมทั้งผมเป็นคนเดียวที่มองดูเข้าไป ในห้องก็ไม่ได้มองเห็นอะไรแต่อยู่ๆก็มองเห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในเครื่องดนตรี ซึ่งผมทราบได้ในทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องปกติอย่างแน่นอน รวมทั้งมันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เรื่องผี

ภายหลังที่มีเสียงกรีดร้อง และดังทั้งสถานศึกษา จนกระทั่งทำให้พวกอาจารย์รวมทั้งอาจารย์ต่างพากันมาดูว่าเกิดอะไรขึ้นแล้วก็พวกเราก็ได้ ทำเล่าราวทั้งหมดทั้งปวงให้ฟัง กระทั่งทำให้อาจารย์ที่โรงเรียนนั้น ต่างมองหน้ากันแล้วก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆเดี๋ยวพรุ่งนี้ พวกเราจะทำบุญทำกุศลใหญ่กันเลยดีกว่า...

ต่อจากนั้นเราก็มิได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าเกิดเรียนดนตรีไทยจริงๆพวกเราจะเอาเครื่องดนตรีมาไว้ที่บนเวที และจะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก แม้คุณครูจะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน และก็ปฏิเสธคุณครูทันทีหรือรวมถึงการขนของ หรือ ขนเครื่องดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จึงควรไปกันครั้งละคนไม่ใช่น้อยอีกด้วย 

ต่อจากนั้นเรื่องราวกลุ่มนี้ ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ ยังคงเล่ากันอยู่และเกิดเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานหมู่อย่างแน่แท้ เนื่องจากว่าเพื่อนกว่า 30 คนภายในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อรอคอยเข้าเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง รวมทั้งหัวข้อนี้ก็เปลี่ยนเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เล่าเรื่องผี �������เรื่องผี