สิ่งที่แม่โป้ปดมดเท็จพวกเราตลอดมา (แล้วคุณจะรักแม่มากยิ่งขึ้น)

[Cindy700]

เพียงพอไม่มีเงิน คนแรกที่คิดถึงเป็นพ่อและก็แม่

แต่เมื่อมีเงินคนแรกที่นึกถึงหมายถึงแฟนรวมทั้งเพื่อน

หนแรก

เรื่องราวได้เริ่มขึ้นตั้งแต่ในเวลาที่ผมยังเป็นเด็ ก ผมกำเนิดในครอบครัวที่ย ากจน หลายหน

ที่ไม่มีของกินพอเพียงสำหรับทุกคนเวลากินข้าว แม่จะแบ่งข้าว


ส่วนของแม่ให้ผม รวมทั้งพูดว่า"ทานไม่น้อยเลยทีเดียวนะลูก แม่หิวเท่าไร" คราวแรกที่แม่โ ก ห ก ผม

ครั้งลำดับที่สอง

ผมโตขึ้น แม่ของผมที่แสนขยัน ชอบหาเวลาว่างไปตกปลาที่แม่น้ำใกล้ๆบ้านนี่แหละ

แม่หวังจะให้ผมได้รับของกินที่มีคุณประโยชน์ ต่อร่างกายบ้าง

แม่จะต้มปลาที่ตกได้ทำเป็นอาหารซึ่งผมชอบรับประทานมาก ในขณะที่ผมรับประทานต้มปลา

แม่จะนั่งข้างๆผมเล็มกิน เศษเนื้ อ ปลาที่ติดอยู่ตามก้างปลา


ผมรู้สึกตื้นตันครั้งใดก็ตามผมพย าย ามแบ่งเนื้ อปลาให้แม่ทานบ้าง


แม้กระนั้นแม่ปฎิเสธตลอด แม่กล่าวว่า "ลูกรับประทานเถิด แม่ไม่ค่อยถูกใจรับประทานเนื้ อปลานักหรอก"

ครั้งที่แม่ของผม 2 ได้โก ห ก ผม

ครั้งลำดับที่สาม

เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม แม่ทำงานมากกว่าเดิม เพื่อจะหารายได้มาให้ผมเรียน

และก็ค่าใช้จ่ายทุกอย่างในบ้าน บางโอกาสผมตื่นขึ้นมากลางดึก

ผมเห็นแม่ยังคงนั่งดำเนินงานอยู่ มีเพียงแค่แสงเทียนเล่มเล็กๆแค่นั้นที่อยู่เป็นเพื่อนแม่

"แม่นะครับ..นอนเถอะครับผมมันดึกมากแล้ว" ผมพูดกับแม่

แล้วก็แม่ยิ้มรวมทั้งบอกกับผมว่า"ลูกนอนเถอะ แม่ยังไม่ง่วงนอน"

ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โก ห ก ผมเหมือนเคย

ครั้งลำดับที่สี่

ในวันสอบวันสุดท้าย แม่มาเป็นอันมากดวงใจให้ผม แม่นั่งรอคอยผมท่ามกลางแสงแดดจ้า

ของเที่ยงวันอยู่นานพอสมควร เมื่อระฆังดังส่งสัญญาณว่าการสอบสิ้นสุดลง


ม่าม้า จะเอาน้ำหวานเย็นๆมาให้ผม จากกระติกน้ำที่แม่ได้เตรียมมา


มันเป็นน้ำหวานที่มีรสเข้ม แต่ความรักของแม่ผมเข้มกว่า

เนื้ อตัวของแม่โชกเปียกแฉะไปด้วยเหงื่อ ผมยื่นแก้วให้แม่และก็บอกให้แม่ดื่มด้วยกัน

แต่แม่กล่าวว่า "ดื่มเถอะลูก แม่ไม่หิว" นี่เป็นครั้งที่ 4 แล้ว

ครั้งที่ห้า

แล้วก็หลังจากที่พ่อผมเสี ย ชีวิตเพราะโ ร ค ร้ าย คุณแม่ของผมต้องแบกรับภาระ

ค่าใช้จ่ายทั้งปวงผู้เดียว ครอบครัวของพวกเราดำเนินไปอย่างลำบากมากยิ่งขึ้น


ไม่มีทางไหนเลยที่ผ่านไปอย่างไม่ท ร ม า น เพื่อนบ้านที่มองเห็นความเป็นไปของครอบครัวพวกเรา

ก็ยื่นมือเข้ามาช่วยบ้าง บางบุคคลก็ชี้แนะให้แม่สมรสใหม่แต่ แม่ก็ไม่ยอมรับตลอดพร้อมกับกล่าวว่า

"ฉันไม่อยากความรักเลย" แม่โก ห ก เป็นครั้งที่ 5

ครั้งที่หก

เมื่อผมได้สำเร็จการศึกษาแล้วรวมทั้งได้งานทำ มันก็ถึงเวลาที่แม่จะได้พักผ่อนบ้าง แม้กระนั้นแม่ดูเหมือนจะไม่ได้อยากต้องการ

แม่ตื่นแต่เช้าไปขายผักที่ตลาด เพื่อจะมีเงินสำหรับใช้จ่ายส่วนตัว

แม่ ไม่เคยเห็นด้วยเงิน ที่ผมได้จากการทำงาน ส่งไปให้

แม่ส่งกลับมาให้ผมด้วย แม่พูดว่า "แม่มีเงินพอใช้อยู่นะลูก" ครั้งที่ 6 ที่แม่โก ห ก

ครั้งที่เจ็ด

จากการช่วยสนับสนุน จากองค์ก รแห่งหนึ่ง ผมเข้าห้องเรียนต่อปริญญาโทในมหาวิทย าลัย

ที่มีชื่อของประเทศ เมื่อผมจบการศึกษาก็ทำงานต่อเลย ด้วยค่าตอบแทนรายเดือนที่สูงลิ่ว

รวมทั้งผมตั้งมั่นจะพาแม่มาใช้ชีวิต อย่างสุขสบายกับผม

แม้กระนั้นแม่ผมท่านไม่ต้องการที่จะอยาก ไม่ก่อกวนผม แม่ กล่าวกับผมว่า

"แม่ไม่เหมาะกับชีวิต ในเมืองหลวง เลยลูก" ครั้งที่ 7 แม่โก ห ก เหมือนเดิม

และก็ครั้งที่แปด

พอเพียงแม่เฒ่าตัวลง ก็จะต้องเข้ารักษ าตัวในโร งพย าบาลเพราะว่าโร ค ม ะ เร็ ง พอผมรู้ข่าว ก็รีบกลับมาหาแม่โดยทันที

แม่นอนอปิ้งอ่อนแรงหลังจากการ ผ่ า ตั ด แม่มองแก่ลงไปเยอะเลย แม่ดูผมด้วยสายตาที่แสดงได้ว่าคุณรัก

และก็มุ่งหมายจะได้เจอผมเยอะที่สุด แม่พย าย ามยิ้มให้กับผม แม่ซูบผอมมากมาย และก็ดูอ่อนแอ

โร ค ร้ า ยได้ทำล า ย ร่างกายของแม่ที่รักของผมไปๆมาๆก และก็ผมมองแม่ด้วยน้ำตานองหน้า

ผมเจ็ บป วดจั บจิตใจ เพราะเหตุว่าการได้มองเห็นม่าม้าสุดที่รักอยู่ในสภาพนี้

แม่ได้มองหน้าผมและก็กล่าวกับผมว่า "อย่าร้องให้เลยลูกรัก แม่ไม่เคยทราบสึกเจ็ บอะไรเลย"

และเป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โก ห ก แล้วหลังจากที่แม่โก ห ก ผม ดวงตาของคุณได้ปิดลงตลอดไป

ครอบครัวเป็นสิ่งจำเป็น ดูแลคนข้างกายของคุณให้ดี อย่าไม่มีความเอาใจใส่ เอาใจใส่กันให้มากมายๆก่อนจะสายไป
โกหก
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13628/
Tags : พ่อแม่